مقدمه: بیماری قلبی یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر است و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی- عروقی به ۲۳/۳ میلیون نفر افزایش یابد. نارسایی قلبی و شوک کاردیوژنیک سهم بالایی از این مرگ‌ومیرها دارند و به‌عنوان اورژانس پزشکی نیازمند درمان به‌موقع هستند. هدف این پژوهش، پیش‌بینی سریع مرگ در بیماران نارسایی قلبی با شوک کاردیوژنیک با استفاده از ویژگی‌های کمتر است.
روش کار: این پژوهش به روش تحلیلی - مقطعی با نمونه‌گیری تمام شماری صورت گرفت. داده‌های ۲۰۱ بیمار قلبی بالای ۱۸ سال که در سال ۲۰۲۰ در بیمارستان روحانی بابل دچار شوک کاردیوژنیک شده بودند، بررسی شدند. از ۳۴ ویژگی مانند سن، سابقه جراحی قلب باز، pH، لاکتات، دیابت و فشارخون استفاده شد و مرگ یک‌ماهه از طریق تماس تلفنی بررسی شد. برای پیش‌بینی مرگ از رگرسیون لجستیک و الگوریتم GBM استفاده شد.
یافته ها: میانگین سن بیماران ۶۹/۴۴±۱۵/۷۱ سال بود. از این تعداد، ۴۷/۷ درصد فوت کردند. چهار ویژگی شامل سن، لاکتات، دیابت و گیجی به‌عنوان مهم‌ترین ویژگی‌ها انتخاب شدند. با یک سال افزایش در سن، احتمال مرگ ۷ درصد افزایش می‌یابد. احتمال مرگ در افراد دیابتی بیش از دوبرابر است. گیجی خطر مرگ را ۴ برابر و افزایش لاکتات خطر مرگ را ۱/۵ برابر افزایش می‌دهد.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد انتخاب ویژگی‌های مؤثر در پیش‌بینی مرگ بیماران نارسایی قلبی با شوک کاردیوژنیک با رگرسیون لجستیک و الگوریتم GBM امکان‌پذیر است و می‌تواند به بهبود برنامه‌های ارجاع درمانی و کاهش هزینه‌های پزشکی کمک کند.
