مقدمه: گونه‌های کنه ریپی‌سفالوس سبب ضررهای اقتصادی قابل‌ملاحظه‌ای در ایجاد بیماری در حیوانات و همچنین انسان می‌شوند. Bm۸۶ که یک پروتئین معدی کاندید واکسن می‌باشد توالی آن در بین جدایه‌های گونه‌های ریپی‌سفالوس از نظر جغرافیائی جدا از هم، متغیر و دلیل اصلی کاهش اثربخشی و شکست واکسن‌های نوترکیب است.
روش: در این مطالعه بیوانفورماتیکی توالی‌های انگل های ریپی‌سفالوس میکروپولوس و آنولاتوس استخراج، هم‌ردیف و اصلاح گردیدند. سپس نمودار تغییر‌پذیری و درخت فیلوژنتیک برای آن‌ها ترسیم شد. سپس گروه‌بندی و علامت‌گذاری تاکسون‌ها جهت طراحی واکسن تکاملی، آنتی‌ژن کُبرا، مرکز درخت و اجدادی صورت گرفت. همچنین بر روی توالی‌های واکسنی کُبرا آنالیزهای مدل‌سازی و آزمون بر هم‌نهی انجام گرفت.
نتایج: در دو گونه میکروپولوس و آنولاتوس، بیشترین تغییری‌پذیری به ترتیب در حدود آمینواسید‌های ۱۷۷ تا ۱۸۱، ۲۷۰ تا ۲۷۶ و ۳۵۱ تا ۳۵۲ مشاهده گردید. ۶ توالی به عنوان توالی مناسب جهت طراحی واکسن تکاملی و ۱۲ توالی نیز جهت هم‌ردیفی مجدد و بدست آوردن توالی مورد توافق جهت طراحی آنتی‌ژن کُبرا استفاده گردید. از سوی دیگر توالی مربوط به ریپی‌سفالوس آنولاتوس در شاخه‌های خواهری بوده و بیشتر به یکدیگر شبیه بودند تا به توالی‌های BM۸۶ ریپی‌سفالوس میکروپولوس، به جزء توالی ADQ۱۹۶۸۷. توالی‌های انتخابی جهت طراحی واکسن بر مبنای مرکز درخت و اجدادی نیز به ترتیب از توالی‌های AJE۲۹۹۳۱، AJE۲۹۹۳۲ و ATW۷۵۴۷۲ و توالی‌های ATW۵۴۷۶، ADM۸۶۷۲۲، ACZ۵۵۱۳۳ معرفی شدند.
نتیجه‌گیری: واکسن ضد کنه‌ای مبتنی بر روش کُبرا برای Bm۸۶ می‌توانند وسیع‌الطیف‌تر، مقرون به صرفه‌تر و جایگزین بهتری در مقایسه با واکسن‌های نوترکیب فعلی باشند.
