دوره 5، شماره 4 - ( زمستان 1397 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 519-507 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rafati H, Molavi Taleghani Y. Feasibility Study for the Establishment of Telemedicine: A Review Study and a Suggestion for Iran. jhbmi 2019; 5 (4) :507-519
URL: http://jhbmi.ir/article-1-263-fa.html
URL: http://jhbmi.ir/article-1-263-fa.html
رفعتی حسین، مولوی طالقانی یاسمین. امکان‌سنجی برای استقرار پزشکی از راه دور: مطالعه مروری و ارائه پیشنهاد برای ایران. مجله انفورماتیک سلامت و زیست پزشکی. 1397; 5 (4) :507-519
دانشجوی دکتری مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، گروه مدیریت و اقتصاد سلامت، مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (6441 مشاهده)
مقدمه: پزشکی از راه دور به عنوان جزء لاینفک مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی و مدیریت سیستم‌های اطلاعات بهداشتی و درمانی است؛ بنابراین این مطالعه با هدف مرور مطالعات در رابطه با اهداف و کاربردهای پزشکی از راه دور در کشورهای مختلف و ارائه پیشنهاد برای نظام سلامت ایران انجام شد.
روش: این مطالعه مروری نظام‌مند، با بهره‌گیری از کلید‌واژه‌های فارسی «پزشکی از راه دور»، «سلامت الکترونیک»، «سلامت از راه دور»، «مراقبت سلامت»، «سسیستم»، «تکنولوژی و برنامه» و کلید واژه‌های انگلیسی "tele medicine"، "electronic health" ،"tele health"، "health care"، "system" ،"technology"، "program"، "tele medical" در پایگاه‌های اطلاعاتی موجود در کتابخانه ملی دیجیتال پزشکی ایران در بازه زمانی سال 2000 تا 2017 انجام شد.
نتایج: پس از اعمال معیارهای ورود و ارزیابی کیفیت مطالعات، تعداد 70 مقاله انتخاب شد. مبهم بودن زیر ساختار فناوری اطلاعات، مشکل فرهنگ‌سازی و آموزش، تغییرات سریع مدیران، ناتوانی در جذب نیروی متخصص و ماهر فناوری اطلاعات، نبودن ساز و کار مشخص برای تأمین منابع مالی نظام سلامت الکترونیک و عدم تدوین استانداردهای فنی، به عنوان موانع عمده استقرار سلامت الکترونیک در کشور ایران شناخته شدند.
نتیجه‌گیری: پزشکی از راه دور در صورتی در کشور ایران از فاز پایلوت خارج و وارد جریان اصلی پایدار می‌گردد که مقرون به صرفه باشد. پیشنهاد می‌شود، توجه کافی توسط متولیان نسبت به مسائلی چون تخصیص دادن بودجه کافی، آشنا نمودن مسئولین با الزامات زیر ساختی و ایجاد انگیزش و حس همکاری با استفاده از جلسات توجیهی و آموزشی انجام گردد.
روش: این مطالعه مروری نظام‌مند، با بهره‌گیری از کلید‌واژه‌های فارسی «پزشکی از راه دور»، «سلامت الکترونیک»، «سلامت از راه دور»، «مراقبت سلامت»، «سسیستم»، «تکنولوژی و برنامه» و کلید واژه‌های انگلیسی "tele medicine"، "electronic health" ،"tele health"، "health care"، "system" ،"technology"، "program"، "tele medical" در پایگاه‌های اطلاعاتی موجود در کتابخانه ملی دیجیتال پزشکی ایران در بازه زمانی سال 2000 تا 2017 انجام شد.
نتایج: پس از اعمال معیارهای ورود و ارزیابی کیفیت مطالعات، تعداد 70 مقاله انتخاب شد. مبهم بودن زیر ساختار فناوری اطلاعات، مشکل فرهنگ‌سازی و آموزش، تغییرات سریع مدیران، ناتوانی در جذب نیروی متخصص و ماهر فناوری اطلاعات، نبودن ساز و کار مشخص برای تأمین منابع مالی نظام سلامت الکترونیک و عدم تدوین استانداردهای فنی، به عنوان موانع عمده استقرار سلامت الکترونیک در کشور ایران شناخته شدند.
نتیجه‌گیری: پزشکی از راه دور در صورتی در کشور ایران از فاز پایلوت خارج و وارد جریان اصلی پایدار می‌گردد که مقرون به صرفه باشد. پیشنهاد می‌شود، توجه کافی توسط متولیان نسبت به مسائلی چون تخصیص دادن بودجه کافی، آشنا نمودن مسئولین با الزامات زیر ساختی و ایجاد انگیزش و حس همکاری با استفاده از جلسات توجیهی و آموزشی انجام گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
